C.W.-ն ընդդեմ Շվեյցարիայի (գանգատ թիվ 67725/10)
Գործը վերաբերում է հոգեկան գործունեության խանգարում ունեցող անձանց երկարատև հկողության տակ պահելու ընթացակագին:
Դիմումատու C.W.-ն (ծնվ. 1963թ.) Շվեյցարիայի քաղաքացի է: 1989թ. C.W.-ին ախտորոշվել է պարանոիդ շիզոֆրենիա: 1994թ. և 1999թ. նա ծանր մարմնական վնասվածքներ է հասցրել մորը կացնով և մուրճով: 2001թ. ոստիկանի վրա հարձակվելուց հետո նա տեղակայվում է հոգեկան խնդիրներ ունեցող իրավախախտների բուժման համար նախատեսված մասնագիտացված կենտրոն: 2001թ. սեպտեմբերին նա դատապարտվել է 5 տարի ազատազրկման: Դատահոգեբուժական փորձագետի եզրակացության հիման վրա դատավճիռը կասեցվել է և որոշվել է դիմումատուի նկատմամբ սահմանել ստացիոնար բուժում: 2007թ. մայիսին նրա նկատմամբ սահմանված բուժման ժամկետը ավարտվել է, իսկ պաշտոնատար անձիք հրաժարվել են նրան ազատ արձակել և փորձել են նրա ազատ արձակումը երկարաձգել ևս 5 տարով: Դիմումատուի համար խնդրվել է 2 տարվա հետաձգում: 2012թ. հուլիսին ազտազրկումը կրկին երկարաձգվել է՝ այս անգամ 3 տարով:
Հիմնվելով ՄԻԵԿ 5-րդ հոդվածի 1-ին §-ի վրա (ազատության և անձնական անձեռնմխելիության իրավունք)՝ դիմումատուն բողոքում է, որ իր ազատազրկումը կենտրոնում չի ունեցել անհրաժեշտ օրինական հիմքեր և իր հարկադիր բուժման երկարաձգումը 5 տարով չի եղել արդարացված և խախտել է համաչափության սկզբունքը՝ լինելով կամայական, քանի որ գործին մասնակից չի եղել անկախ փորձագետ, ով կփաստեր իր վտանգավորությունը:
Մարդու իրավունքների եվրոպական դատարանը սույն գործով չի արձանագրել ՄԻԵԿ 5-րդ հոդվածի 1-ին §-ի խախտում:
Հաղորդման բնօրինակին անգլերեն լեզվով կարող եք ծանոթանալ այստեղ:
