Դիմումատուն՝ Ալեքսանդր Ալեքսանդրովն, ազգությամբ ռուս է, ծնվել է 1963 թվականին և ապրում է Չեբոքսարի քաղաքում (Ռուսաստան)։ Գործը վերաբերում է Դիմումատուի ազատազրկման մասին որոշմանը՝ ոստիկանության աշխատակցին ոտքով հրելու պատճառով։
2005 թվականին Դիմումատուն մեղավոր է ճանաչվել ոստիկանության աշխատակցի վրա հարձակում գործելու համար և դատապարտվել է մեկ տարվա ազատազրկման։ Առաջին ատյանի դատարանը մերժել է Դիմումատուի կալանավորումը գրավով փոխարինելու միջնորդությունը, քանի որ, ի թիվս այլ բաների, Դիմումատուն մշտական բնակության վայր չունի Մոսկվայի այն տարածաշրջանում, որտեղ կատարվել է հանցանքը, և հայտարարվել է նրա դատավճիռը։ Դիմումատուն բողոքարկել է Առաջին ատյանի կայացրած որոշումը, սակայն ապարդյուն։
Դիմումատուն բողոքել է, որ տեղի է ունեցել Մարդու իրավունքների եվրոպական կոնվենցիայի 14-րդ հոդվածի (խտրականության արգելում) խախտում։ Դիմումատուն իր հայցի մեջ նշել է, որ իր նկատմամբ ազատազրկման տեսքով պատիժ են սահմանել միայն այն պատճառով, որ նա մշտական բնակության վայր չունի այն տարածաշրջանում, որտեղ իրեն դատի են տվել, ինչի արդյունքում էլ նա խտրականության զոհ է դարձել։ Դիմումատուի գործը քննվել է նաև Մարդու իրավունքների եվրոպական կոնվենցիայի 5-րդ հոդվածի (ազատության և անձնական անձեռնմխելիության իրավունք) համաձայն։
Հաշվի առնելով վերը նշված գործոնները՝ Մարդու իրավունքների եվրոպական դատարանը արձանագրել է, որ տեղի է ունեցել կոնվենցիայի 14-րդ հոդվածի խախտում և 5-րդ հոդվածի խախտում։ Դիմումատուի հայցը բավարարելու համար ՄԻԵԴ-ը արձանագրել է, որ կոնվենցիայի 44-րդ հոդվածի 2-րդ կետի համաձայն՝ վճիռն ուժի մեջ մտնելուց հետո՝ երեք ամսվա ընթացքում, Ռուսաստանը պարտավոր է Դիմումատուին վճարել 10.000 եվրո գումարի չափով փոխհատուցում, որը պետք է փոխարկվի պատասխանող Պետության ազգային արժույթով՝ վճարման օրվա դրությամբ գործող փոխարժեքով։
